Mirja Wark

Golden Haand

Tkacz

Udział Ratować Plan podróży

Podtrzymywanie zagrożonych tradycji tkackich

Podróże Mirji stały się inspiracją do jej tkactwa
Tradycje plemienne kształtują jej naukę
Zajmuje się nauczaniem tkactwa etnicznego, aby zachować je dla przyszłości

Szyjąc własne ubrania w wieku 12 lat, Mirja Wark była przeznaczona do tworzenia tekstyliów jako zawodu. Chociaż nie zaczynała w ten sposób, wybierając zamiast tego karierę fizjoterapeuty, ucząc się przędzenia i tkania w wolnym czasie. Wkrótce krosno zadomowiło się na stałe, a dzięki naukom różnych tkaczy, ukończeniu trzyletniego kursu dla artystów tkaczy ręcznych w Gandawie i przejęciu szkoły tkackiej na pięć lat, była na dobrej drodze do zostania wprawioną tkaczką. Przeprowadzka do odległych regionów, takich jak Oman, Trypolis, Damaszek i Wenezuela, pozwoliła jej wchłonąć ich unikalne techniki tkackie, chwytając wyobraźnię jej twórcy. Zdeterminowana, aby dzielić się swoją wiedzą na temat tych cennych technik, oferuje własne kursy tkactwa etnicznego, pomagając podtrzymywać te tradycje tkackie przy życiu.

Wywiad

Czy opanowałeś jakieś konkretne techniki?
Wszystkie zachodnie style tkactwa – ze szczególnym zainteresowaniem etnicznymi splotami, przy użyciu prymitywnych narzędzi często osiąga się niesamowite rezultaty. Gdy opanuję technikę, poświęcam czas na jej przyswojenie, aby stworzyć dzieło sztuki, nadając mu własny charakter.
Jakie są Twoje specjalizacje?
Tkactwo Wayuu Si’ira. Napisałem książkę o tym zagrożonym rzemiośle z Wenezueli. Interesuje mnie również libijskie tkactwo Baghnough i wzorzyste tkactwo poduszek; syryjskie tkactwo pasów namiotowych i jedwabiu; omańskie tkactwo popręgów wielbłądzich; wenezuelskie tkactwo Alpargata, a także starożytne techniki z Mezopotamii; Taqueté i Samitum.
Jak wprowadzasz innowacje w swojej pracy?
Stosuję tradycyjne techniki i dodaję im własnego „odrobiny charakteru”, używając nowych, grubszych materiałów i tkając na nowoczesnym krośnie dobby. Albo po prostu używam techniki w inny sposób, np. tkając wzory Alpargata jako napisy na banerach ze starymi chrześcijańskimi imionami, które znalazłem na grobach w mojej wiosce.
Czy potrafisz wymienić jakiś niezapomniany moment ze swojego życia zawodowego?
Moja pierwsza wyprawa do plemienia Wayuu. Mieszkałem wśród nich przez dwa tygodnie, siedząc na kamieniu osiem godzin dziennie, podczas gdy babcia Cantus pokazywała mi technikę szybkimi palcami. Udało mi się utkać połowę pasa; miesiące później wróciłem, aby pokazać mój ukończony pas, a oni przyjęli mnie jako członka rodziny.

Mirja Wark jest mistrzem rzemiosła: rozpoczęła karierę w 1976 i zaczęła uczyć 1986